1، دقت بالا و کیفیت بالا

اگر اطلاعات جمع آوری شده توسط حسگر اشتباه باشد، معادل خطای منبع است و انتقال، تجزیه و تحلیل و اعمال تمام داده های بعدی بی معنی خواهد بود. بنابراین، دقت و کیفیت سنسور یک پایه مهم برای اطمینان از دید اینترنت اشیا است. تصور کنید که دقت و کیفیت یک حسگر شبکه هوشمند خودرو در حد استاندارد نباشد، به این معنی که سیستم نمی تواند در چند میلی ثانیه پس از تصادف تصمیمات درستی بگیرد.

2. کوچک سازی

با توسعه دستگاه های تلفن همراه با محوریت تلفن های هوشمند برای چندکاره بودن و کارایی بالا، نیاز است که تعداد قطعات موجود در برد مدار بیشتر و حجم آن کمتر باشد. بنابراین، حسگرها به تدریج از فناوری یکپارچه برای دستیابی به عملکرد بالا و کوچک سازی استفاده می کنند. سنسورهای دمای یکپارچه و سنسورهای فشار یکپارچه برای مدت طولانی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته اند و سنسورهای یکپارچه بیشتری در آینده توسعه خواهند یافت.

3. مصرف برق کم

Weibo، WeChat، ویدیوها و بازی‌های تلفن همراه همگی مصرف‌کنندگان بزرگ برق هستند و ما مدت‌هاست به روزهایی عادت کرده‌ایم که برای مدت طولانی شارژ می‌کنیم و بیرون می‌رویم، اما آیا می‌توانید تصور کنید که اگر به هم متصل شویم چه صحنه‌ای لنگ خواهد بود. دستگاه هایی مانند هشدار دود و دوربین های هوشمند نیز نیاز به تعویض باتری هر روز دارند؟ متفاوت از تلفن های همراه، بسیاری از دستگاه های IOT در مناطقی قرار دارند که مردم اغلب آنها را لمس نمی کنند، بنابراین نیازهای بسیار خوبی برای مصرف برق دارند، که مشخص می کند مصرف برق سنسورها باید بسیار کم باشد، در غیر این صورت هزینه عملیاتی بسیار زیاد است.

4، باهوش

با تکثیر دستگاه های متصل، داده ها منفجر شده اند و ابر متمرکز "غرق" شده است. مهمتر از آن، برای سناریوهای کاربردی مانند تولید هوشمند یا حمل و نقل هوشمند، تاخیر در تجزیه و تحلیل ابری باعث می شود که ارزش داده ها "صخره مانند" کاهش یابد. در نتیجه هوش لبه شروع به افزایش کرد.

سنسور یک گره لبه خوبی است. فناوری تعبیه شده برای ادغام سنسور با ریزپردازنده استفاده می شود و آن را به یک دستگاه ترمینال داده هوشمند با عملکردهای درک محیط، پردازش داده، کنترل هوشمند و ارتباطات داده تبدیل می کند. این به اصطلاح سنسور هوشمند است. این سنسور دارای قابلیت های خودآموزی، خود تشخیصی و خود جبرانی، سنجش ترکیبی و ارتباط انعطاف پذیر است. به این ترتیب، هنگامی که حسگر جهان فیزیکی را حس می کند، داده های بازگردانده شده به سیستم اینترنت اشیا دقیق تر و جامع تر خواهد بود تا به هدف ادراک دست یابد.